معرفی یوز پلنگ به جهانیان تا نابودی زیستگاه خرس سیاه و بادام کوهی

به گزارش خبرنگار مهر، تقویم باز هم به روز جهانی «تنوع زیستی» رسید، روزی که در سرتاسر جهان با مراسم و جشن هایی پاس داشته می شود تا به زمین و تمام موجودات ساکن درآن گفته شود که انسان امروز حرمت و قدر آنها را می داند
در کشور ما نیز که تا پیش از این عناوینی چون تنوع زیستی، انقراض گونه ها، ارزش حیات وحش و ... تنها در مقالات علمی و میان اساتید و دانشجویانی که به نوعی با حوزه محیط زیست آشنایی داشتند رد و بدل می شد اما حالا این مسائل به بخشی از دغدغه های عمومی تبدیل شده است. هنوز هم تصور بسیاری افراد از تنوع زیستی تنها حیات وحش آنهم بزرگ جثه هایی مانند شیر و ببر و پلنگ است در حالی که تنوع زیستی به همه شکل های حیات از ژن تا گونه اطلاق می شود.

امروزکه شاخص تنوع زیستی یکی از شاخص های توسعه یافتگی هر کشوری محسوب می شود در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا میلیاردها دلار سرمایه و هزارن ساعت وقت را صرف حفاظت و احیا یک گونه حشره می کنند در حالیکه در کشور ما دو گونه از بزرگترین گونه های حیات وحش منقرض شده و گونه های بی نظیر دیگری مانند یوز پلنگ و پلنگ ایرانی هم چندان حال و روز  خوبی ندارند. بنابراین همین که این گونه ها در سالهای اخیر برای عموم مردم تا حدودی شناخته شده اند و به جز متخصصان و فعالان محیط زیست دیگر اقشار مردم هم از مرگ پلنگ و یا نابودی یوز پلنگ ناراحت و یا از راه یافتن تصویر یوز بر پیراهن فوتبالیست ها خوشحال می شوند باید به فال نیک گرفت.

در این میان اگرچه صفحه محیط زیست برخی از رسانه ها در کمال کم لطفی نسبت به این گونه های بی نظیر و شاخص در تنوع زیستی کشورمان نقد خود از مسئولان در خصوص مرگ کودکان زنجانی در اثر حمله گرگ ها را با هجمه به طرح های حفاظت از یور پلنگ مطرح می کنند اما همین که چوپانی در منطقه ای دور افتاده و محروم در استان لرستان از شلیک به پلنگی که دامهایش را تلف کرده خودداری می کند و بعد از آنهم خسارتی که سازمان محیط زیست به او پرداخت می کند برای ساخت پاسگاه محیط بانی برای حفاظت از همین گونه می بخشد به این معنی است که فرهنگ آشتی با محیط زیست در کشور ما در حال جا افتادن است.

به اعتقاد بسیای از کارشناسان سال گذشته و به‌ویژه در ماه‌های پایانی این سال، شاهد یک موج بیداری محیط زیستی در کشور بودیم. در بسیاری از مناطق کشور شکارچیان و مردم محلی تفنگ‌های شکار خود را شکستند همان‌طور که شهروندان در شهرهای مختلف کشور با ایجاد زنجیره انسانی در حمایت از محیط زیست مشارکت خود را اثبات کردند.

اما این موج بیداری محیط زیستی همچنان باید ادامه یابد و سازمان محیط زیست باید محکمتر دست مردمان فهیم و بومیان متعهدی که در سال جاری  در حمایت از گونه ای همچون خرس سیاه آسیایی در زیستگاههای با ارزش بحر آسمان کرمان  تا دنا در کهگیلویه و بویر احمد برای حفظ گونه های گیاهی مانند بادام کوهی و کیکم در برابر معدن کاوان زیاده خواه  و ویلا سازان طبیعت ستیز زنجیره دفاعی تشکیل داده اند به یاری بفشارد تا مردم دلسرد نشده و این فرهنگ در میانشان نهادینه شود.

البته از نظر قوانین و مقررات زیست محیطی هم در سال جاری شاهد اتفاقات خوبی بوده ایم که از آن جمله می توان به ماده 66 آیین نامه کیفری که چندی پیش تصویب شد اشاره کرد که زمینه را برای مشارکت هر چه بیشتر سازمان های مردم نهاد برای مبارزه با تخلفات زیست محیطی فراهم کرده و امیدواریم که در سایر قوانین  هم از جمله قوانین شکار و صید باز بینی های لازم انجام شود .

فتواهای مراجع تقلید مبنی بر حرام بودن آزار و اذیت حیات وحش و در پی آن واکنش سازمان محیط زیست نسبت به سیرک ها و باغ وحش هایی که گونه های جانوری را به اسارت می گیرند و وعده های این سازمان مبنی بر متوقف کردن فعالیت چنین مراکزی ظرف چند ماه آینده را نیز می توان همگی به فال نیک گرفت تا شاید در سال جاری بتوانیم به نحو بهتری از گونه های گیاهی و جانوری خود حفاظت کنیم چرا که حتی اگر امسال بتوانیم از حذف شدن  یک پلنگ یا خرس از طبیعت بیشتر از سال گذشته ممانعت کنیم گامی در جهت توسعه یافتگی کشور از منظر شاخص تنوع زیستی جلو افتاده ایم.